Rzeczywistość sprawnych a życie ludzi chorych

Na przekór poprawnym politycznie zapewnieniom stwierdzam, iż świat jest urządzony dla w pełni zdrowia, w sile życia, osób. W zależności od kontynentu, czy jest bardziej cywilizowany czy mniej, dostrzeżemy widoczne kontrasty, jednakże smutny wniosek jest tego typu, iż w Polsce jest jeszcze wiele do wykreowania, zarówno w sferze infrastrukturalnej czy typowo mentalnej.

Czy światła na przejściu dla pieszych są ustawione tak, by stary człowiek miał szansę przejść o czasie? Zdecydowanie nie w każdym miejscu. Wygląda to w taki sposób, iż jest już czerwone a pan czy pani w podeszłym wieku znajdują się w połowie drogi. Z szacunku nikt na nich nie trąbi (choć i tacy są), lecz to nie oznacza, że nie są oni takim rozwojem sytuacji zdenerwowani. Z innej strony wiedzą, że każdy zwraca na nich uwagę, więc nie jest to z żaden sposób obojętne uczucie.



Taka sytuacja to tylko jeden z kilkunastu przykładów, jakie w Polsce są zaniedbania w takim zakresie. Jeśli już znajdujemy się przy infrastrukturze warto powiedzieć o zapóźnieniach spowodowanych przez lata komuny. Miasta tworzyło się dla samochodów, nie dla ludzi. Wystarczy popatrzeć na przejścia podziemne. Jakby nie można było auta puścić dołem, a ludzi górą. Jest niestety odwrotnie, auta jadą sobie górą, a ludzie są zmuszeni schodzić do obskurnego podziemia. Dla starszych ludzi czy matek z dziećmi to spore utrudnienie.

Poważniejsze jednocześnie nieprawidłowości zachodzą w sferze, którą trudno poprawić poprzez zmiany w projektowaniu przestrzennym. Możemy błyskawicznie poprawić nawierzchnię na ulicy i wydłużyć światła przejścia dla ludzi w podeszłym wieku, lecz jak zmienić postrzeganie ludzi jąkających się, z zespołem Downa czy inwalidów? Narzekać także mogą otyli, ponieważ zawsze są postrzegani jako ludzie nie troszczące się o swój wygląd, nie patrzący na wagę, jedzący na umór.

Uwaga! Mamy dla Ciebie następny tekst - a tam kluczowa treść (https://accessmedica.pl/pl/rehabilitacja/kardiologiczna/po-zawale-serca/) na powyższy temat. Przejrzyj go obowiązkowo i życzymy przyjemnej lektury.

To rzecz jasna nieprawda.

Są przykładowo różnorodne terapie jąkania (przeczytaj tutaj) prowadzone przez dobrych logopedów (ważne źródło), ale efektów nie dostrzegamy od razu, to bowiem żmudna robota. Tak samo przedstawia się sytuacja z walką z nadmierną nadwagą. Przecież tak zwane cudowne diety to po prostu ściema, nie można bowiem schudnąć od razu. A jeśli u kogoś dochodzą czynniki hormonalne czy genetyczne, to w ogóle trudna, skomplikowana kwestia. Nie wyciągajmy, więc pochopnych wniosków widząc człowieka ze sporą nadwagą, nie śmiejmy się z osób jąkających się, bo miarą naszego człowieczeństwa jest solidaryzowanie się ze wszystkimi, z ich szczęściem, jak i nieszczęściem.