Co to jest choroba nieugaszonego pragnienia i jak ją leczyć?

Moczówka prosta zwana jest chorobą nieugaszonego pragnienia, w identycznym stopniu może dotknąć kobiety, jak i mężczyzn. Zazwyczaj rozpoznawana jest między 10 a 40 rokiem życia.

Najważniejszą cechą okazuje się brak wazopresyny.

Jeśli chodzi o źródła pojawiania się takiej dolegliwości, to są one przeróżne. Zazwyczaj jednak może być to uszkodzenie przysadki nerwowej albo podwzgórza przez guzy nadsiodłowe lub śródsiodłowe. Do pozostałych źródeł można by zaliczać złamanie podstawy czaszki, przemiany zapalne, ziarniniaki albo Blizny. W formie idiopatycznej tej choroby wskutek procesów autoimmunizacji może dochodzić do zmian zwyrodnieniowych oraz do zaprzestania wydzielania wazopresyny. Najczęściej oznaką tej dolegliwości nieugaszonego pragnienia jest znacznie większe pragnienie oraz ciągłe oddawanie dużych ilości moczu. Chorzy wypijają od sześciu do aż piętnastu litrów wody na dobę, zatem zarówno w nocy, jak i w dzień. Pragnienie jest w stanie ugasić wyłącznie chłodna woda. W przeciwieństwie do niej, ciepłe płyny nie gaszą takiego pragnienia, ani też nie niwelują nieprzyjemnej suchości w ustach.

Jeśli osoby chore nie wypiją dosyć dużo, to błony śluzowe krtani i ust wysychają nadmiernie, czego oznaką jest chrypka. Chorzy na taką chorobę jak moczówka prosta są w stanie oddawać na dzień ok. 15 l moczu. Przy zdiagnozowaniu choroby robi się kontrolę moczu z jednoczesnym oznaczeniem gęstości w moczu. Wykorzystywany jest również rezonans (terapia biorezonansowa) magnetyczny, który pozwala odkryć przemiany w przysadce. choroba ta mogłaby być leczona przez aplikowanie pacjentom do nosa jednej albo dwóch kropli desmopresyny jeden do trzech razy dziennie.

Lekarstwo zastępuje nie produkowaną przez ciało chorego wazopresynę. Dzięki temu zmniejsza się odczuwane przez nich pragnienie a również ilość wydalanego moczu. Objawy są niezwykle podobne do cukrzycy, dlatego trzeba wykluczyć tę przyczynę.