Insulinooporność - symptomy i leczenie

Insulinooporność zwykle nie daje żadnych niepokojących oznak.

U pewnych osób mogą pojawić się takie objawy, jak między innymi: senność, przyrost masy , zły nastrój, ciemne plamy na skórze, intensywny głód.

Nie powinniśmy ich bagatelizować. Insulinooporność nie leczona może doprowadzić do stanu przedcukrzycowego czy też niestety do nawet cukrzycy typu 2. Insulinooporność jest stanem znacznie obniżonej podatności komórek ciała – przede wszystkim szkieletowych mięśni a także tkanek wątroby na insulinę, czyli hormon wytwarzany poprzez naszą trzustkę. Choroba ta tyczy się głównie osób w średnim jak też starszym wieku. Niestety, w ciągu minionych dziesięcioleci insulinooporność rozpoznawana jest także coraz to nagminniej wśród młodzieży oraz dzieci. Zwiększenie zapadalności na choroby połączone z zaburzeniami węglowodanowej gospodarki w ostatnich czasach łączy się ze zmianą stylu życia na o wiele bardziej bierny jak też przemianą diety na wysoko tłuszczową i wysokokaloryczną. Niezidentyfikowana na czas insulinooporność wiedzie na ogół do przedcukrzycowego stanu oraz cukrzycy typu drugiego. Schorzenia te natomiast łączą się z rozwojem takowych pogmatwań, jak m.in. zaburzenia czucia, zaburzenia krążenia etc. U większości ludzi, jakich tyczy się problem insulinooporności, nie zachodzą żadne niepokojące objawy. Do zdiagnozowania na ogół dochodzi po przeprowadzeniu rutynowych, przesiewowych testów.

Lekarze są w stanie także – mimo braku oznak – wskazać osoby, które mają dużo większe ryzyko rozwoju wspomnianej insulinooporności i jakie powinny jak najszybciej przeprowadzić nieodzowne butelki do hodowli komórkowych wykrywające insulonooporność, takie jak oznakowanie glukozy we krwi na czczo.